Χιλιάδες άνθρωποι, άντρες, γυναίκες και παιδιά ζούμε εδώ και χρόνια απομονωμένοι χωρίς ελπίδα για πολιτική και κοινωνική ελευθερία και για ανθρώπινα δικαιώματα.
Πώς μπορεί μια ευρωπαική χώρα να μη δίνει σημασία σε χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκονται εκτοπισμένοι εδώ χωρίς προστασία;
Τέτοια αντιμετώπιση προβλέπει η διεθνής σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Τα προβλήματα μας που ζούμε στην Ελλάδα εδώ και χρόνια συνεχίζουν να αγνοούνται και τα δικαιώματά μας καταπατούνται από τις αρμόδιες αρχές της χώρας καθώς επίσης και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι αρχές περιορίζονται στο να παίρνουν τα δακτυλικά αποτυπώματα των προσφύγων και έπειτα μας αφήνουν για χρόνια στον «αέρα» χωρίς καμία θετική απάντηση, να συνεχίζούμε να περιμένουμε και να ζούμε κάτω από άθλιες συνθήκες.
Δυστυχώς οι αρμόδιες αρχές της Ελλάδας ενώ κατασπατάλησαν κάθε χρηματική και ανθρωπιστική βοήθεια, μας κράτησαν σε πλήρη άγνοια σχετικά με τα δικαιώματα μας.
Γιατί μια ευρωπαϊκή χώρα με σπουδαίο αρχαίο πολιτισμό να έχει τόσο φονταμενταλιστική σκέψη;
Όταν οι πρόσφυγες μπαίνουν στη χώρα μήπως χάνουν την ανθρώπινη άξια τους;
Ή μήπως γίνονται θύματα της αδιαφορίας των αρχών της χώρας αυτής;
Τον τελευταίο καιρό όλοι είμαστε μάρτυρες των διαμαρτυριών (διαδηλώσεις, απεργίες πεινάς) των μεταναστών και προσφύγων που βρίσκονται στη χώρα.
Κάποιοι έχουν κάνει απεργία πείνας και κάποιοι διαδηλώνουν στους δρόμους και θα συνεχίσουν ώσπου να φτάσει η φωνή τους στα βουλωμένα αυτιά των αρχών της χώρας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΗΕ (ειδικά της επιτροπής ανθρώπινων δικαιωμάτων και της UNICEF). Αλλά και να συναντήσει όσους είναι ευαισθητοποιημένοι σχετικά με αυτά τα θέματα.
Απαιτούμε να ανοίξουν τα αυτιά τους στα αιτήματα των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών και να τα αντιμετωπίσουν σοβαρά και δίκαια.
Όλοι εμείς, οι πρόσφυγες και μετανάστες, δεν θα σταματήσουμε ούτε ένα λεπτό μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα μας σχετικά με τα δικαιώματα μας για να καταφέρουμε όλες οι άξιες των προσφύγων και μεταναστών να γίνουν σεβαστές από τις αρχές της χώρας.
Ζητάμε να ανοίξουν τα βουλωμένα αυτιά τους και να αναγνωρίσουν τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών που καταπατούνται καθημερινά, έτσι ώστε να τελειώσει επιτέλους η ομηρία όλων μας.
Γι’αυτό ζητάμε τα αυτονόητα:
ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ «ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ» ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥΣ.
Θα αγωνιστούμε μαζί με τους μετανάστες απεργούς πείνας με όλες μας τις δυνάμεις μέχρι τη δικαίωση του αγώνα τους για μια αξιοπρεπή ζωή, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι, οι μετανάστες δεν είναι υπαίτιοι της συρρίκνωσης των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων μας, ούτε φυσικά αυτοί που “ρίχνουν τα μεροκάματα”. Αντίθετα, αναγνωρίζουμε την πολλαπλή συνεισφορά τους στη ζωή μας και νιώθουμε ν’ απειλούμαστε το ίδιο πολύ με τους μετανάστες και τις μετανάστριες από την άνοδο του ρατσισμού, τη γκετοποίηση, και τους ναζιστικούς χαιρετισμούς στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας.
Γι’ αυτούς και για πολλούς ακόμα ανείπωτους λόγους:
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών
Ζητάμε τη νομιμοποίηση χωρίς όρους όλων των μεταναστών/τριών
Στηρίζουμε το αίτημα των απεργών πείνας για ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες