ΓΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Στις 25 Γενάρη 300 μετανάστες-εργάτες ξεκίνησαν πανελλαδική απεργία πείνας (σε Αθήνα και Θεσ/νίκη) με αίτημα τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα καθώς και την απόκτηση ίσων πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων με τους Έλληνες εργαζόμενους/ες.
Από την πρώτη κιόλας μέρα αλληλέγγυοι κατέλαβαν το κτήριο της Νομικής στην οδό Μασσαλίας στην Αθήνα και το εργατικό κέντρο της Θεσ/νίκης για να στεγαστεί ο ακηδεμόνευτος αγώνας των μεταναστών/τριών. Παράλληλα, σε πολλές πόλεις της Ελλάδας έγιναν δράσεις αλληλεγγύης όπως πορείες, μικροφωνικές, καταλήψεις. Τα ΜΜΕ από την αρχή λασπολόγησαν τον αγώνα των μεταναστών/τριών. Τους κατηγόρησαν ότι με την παρουσία τους εμποδίζουν τη λειτουργία της Νομικής σχολής, ενώ στην πραγματικότητα το κτήριο βρισκόταν υπό ανακαίνιση και δεν θα γίνονταν μαθήματα σ’αυτό μέχρι τον Μάρτιο. Επίσης, τα ΜΜΕ , εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του κράτους, προσπαθούν να μετατοπίσουν τη δημόσια συζήτηση από το θέμα των μεταναστών και του αγώνα τους, στο θέμα του ασύλου, συκοφαντώντας αυτό και τους αγώνες που μέσα του υλοποιούνται. Όλο αυτό προετοίμασε το έδαφος για να δοθεί εντολή εκκένωσης της Νομικής στις 27 Γενάρη. Νωρίς το απόγευμα το κτήριο της Νομικής περικυκλώθηκε από ισχυρές δυνάμεις μπάτσων. Μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις , που ήταν ένας τρόπος ψυχολογικού πολέμου προς τους μετανάστες, οι ίδιοι δέχτηκαν να μεταφερθούν στο κτήριο της οδού Πατησίων και Ηπείρου.
«Ενδιαφερόμενοι» τόσο πολύ για τις συνθήκες υγιεινής του κτηρίου που θα διαμένουν, το κράτος και οι μηχανισμοί του, μετέφεραν τους μετανάστες σε ένα κτήριο όπου ήταν στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον και υπήρχε σοβαρό πρόβλημα με τις τουαλέτες. (ενώ κάποιοι κάφροι μιλούσαν για «παλάτι» και «χλιδή»…)
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
Οι μετανάστες, οι οποίοι κατηγορούνται από το κράτος, τα αφεντικά και τα ΜΜΕ για πολλά δεινά της χώρας, δεν έρχονται για να εκμεταλλευτούν τους αυτόχθονες, αλλά φεύγουν από την χώρα τους λόγω της οικονομικής και πολιτικής αστάθειας (Ιράκ, Παλαιστίνη ή Βαλκάνια). Αστάθεια που προκάλεσαν και διαιωνίζουν και οι χώρες του «πρώτου κόσμου» από την εποχή της αποικιοκρατίας μέχρι τώρα, την εποχή της σύγχρονης εκμετάλλευσης, μαζί και η Ελλάδα, στέλνοντας στρατεύματα (π.χ. Αφγανιστάν). Επιπλέον, οι πληθυσμοί του «τρίτου κόσμου» αποτελούν πηγή εξευτελιστικά φθηνού εργατικού δυναμικού για τις πολυεθνικές της δύσης, γεγονός που αποτελεί αιτία μετανάστευσης σε χώρες με υψηλότερο βιοτικό επίπεδο.
Το κομμάτι των μεταναστών που, κατά την κυρίαρχη προπαγάνδα, θεωρείται παράνομο και λαθραίο, τέθηκε εσκεμμένα εκτός νόμου από κράτος και αφεντικά για να μπορούν να εκμεταλλεύονται εξευτελιστικά την εργατική του δύναμη, για να μην τους στοιχίζει τίποτα η απόλυση του, για να νιώθουν οι μετανάστες κάθε στιγμή τον φόβο της σύλληψης ή της απέλασης.
Ο πόλεμος ενάντια στους μετανάστες κηρύσσεται από την πρώτη στιγμή που αυτοί επιχειρούν να εισέλθουν στο φρούριο της Ευρώπης. Κάποιοι απ’αυτούς θα γίνουν χίλια κομμάτια πατώντας κάποια νάρκη στα σύνορα, άλλοι θα πνιγούν στο Αιγαίο επειδή το πλοίο που τους μετέφερε «βυθίστηκε», άλλοι θα πυροβοληθούν από κάποιον συνοριοφύλακα ή κάποιον ένστολο της FRONTEX, άλλοι θα συλληφθούν και θα μεταφερθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, άλλοι θα απελαθούν και κάποιοι «τυχεροί» θα καταφέρουν να εισέλθουν στον καπιταλιστικό «παράδεισο» της μαύρης εργασίας και της εκμετάλλευσης , με το ταξίδι του θανάτου χαραγμένο για πάντα στο μυαλό και την καρδιά τους. Μέσα σε αυτή την συνθήκη, υπόκεινται σε ένα καθεστώς ομηρίας και υποτέλειας, φοβούμενοι την -ανά πάσα στιγμή- κατάδοσή τους στις αρχές και εξαναγκάζονται να ζουν σε μία παράνομη κατάσταση ως μια «αόρατη/ανύπαρκτη» κοινωνική ομάδα.
«εδώ δεν έχουμε να πληρώσουμε το εισιτήριο στο λεωφορείο,
με τους μετανάστες θα ασχολούμαστε…» (sic)
΄΄Κρίση΄΄ υπήρχε και πολύ πριν το ελληνικό κράτος ζητήσει τη βοήθεια του ΔΝΤ, αλλά τότε ο καπιταλισμός στηριζόταν στην εξευτελιστική εκμετάλλευση των εργατών του «τρίτου κόσμου». Τώρα που η εκμετάλλευση εντείνεται και στους εργαζόμενους του «πρώτου κόσμου» κάποιοι ρίχνουν την ευθύνη της κρίσης, της ανεργίας και των άλλων κοινωνικών προβλημάτων στους μετανάστες.
Εμείς σαν κομμάτι των από τα κάτω, στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα των μεταναστών. Θα σταθούμε δίπλα τους, απέναντι σε όποιον επιτίθεται σ’αυτούς, είτε είναι «αγανακτισμένοι πολίτες», είτε είναι το κράτος και οι μηχανισμοί του, είτε είναι οι φασιστικές συμμορίες. Γιατί το συμφέρον των καταπιεσμένων μεταναστών, είναι το δικό μας ταξικό συμφέρον. Γιατί δεν χωρίζουμε τους ανθρώπους σε ράτσες και έθνη αλλά σε αυτούς που δημιουργούν τον κοινωνικό πλούτο και σε κάποιους που εκμεταλλεύονται τους πρώτους, αποσπώντας υπεραξία από το έργο τους.
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών
Ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών μας.
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ γεωπονίας
a.s.g.espivblogs.net