Σ’ αυτόν τον απελπισμένο αγώνα που κάνουν οι μετανάστες απεργοί πείνας διεκδικώντας τα δικαιώματά τους αισθανόμαστε την ανάγκη να συμπαρασταθούμε. Πιστεύουμε ότι η ουσία βρίσκεται στα ίδια τα αιτήματά τους, και εκεί πρέπει να μετατοπιστεί πια το ενδιαφέρον της πολιτείας και της κοινωνίας, και όχι στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε το θέμα από τα ΜΜΕ. Για να βρεθούν λύσεις δίκαιες και ανθρώπινες θα χρειαστεί πολλή και σοβαρή δουλειά, όπου η υποκρισία και οι υπεκφυγές – που χαρακτηρίζουν έως τώρα τη μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας – δεν έχουν θέση.
Μέσα από τα μαθήματα ελληνικών που παραδίδουμε σε μετανάστες εδώ και τρία χρόνια στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή με τα προβλήματά τους και μαθαίνουμε από πρώτο χέρι την τεράστια ταλαιπωρία που υφίστανται από το ελληνικό κράτος. Είναι απαράδεκτο να ζουν και να εργάζονται άνθρωποι επί χρόνια στην Ελλάδα, να πληρώνουν εισφορές στο ΙΚΑ, και για μόνη ανταπόδοση να έχουν τη ροζ κάρτα του αιτούντος πολιτικό άσυλο. Εξίσου απαράδεκτο είναι άνθρωποι που έχουν υποστεί διώξεις και βασανιστήρια στον τόπο τους ή υπήρξαν θύματα πολέμου και καταστροφών να αναγκάζονται να καταφύγουν σε ακραίες πράξεις, όπως το να ράβουν τα στόματά τους για να αποφασίσει το κράτος να ασχοληθεί μαζί τους.
Όταν το ίδιο το κράτος αγνοεί τόσο απάνθρωπα τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων και καταπατά τα δικαιώματά τους, δίνει το δικαίωμα να κάνει το ίδιο κάθε επίδοξος εκμεταλλευτής.
Τα προβλήματα των μεταναστών αρχίζουν να γίνονται επιτέλους ορατά στην ελληνική κοινωνία. Το Ανοιχτό Σχολείο της Αγοράς της Κυψέλης εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στον αγώνα τους.
Μέσα από τα μαθήματα ελληνικών που παραδίδουμε σε μετανάστες εδώ και τρία χρόνια στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή με τα προβλήματά τους και μαθαίνουμε από πρώτο χέρι την τεράστια ταλαιπωρία που υφίστανται από το ελληνικό κράτος. Είναι απαράδεκτο να ζουν και να εργάζονται άνθρωποι επί χρόνια στην Ελλάδα, να πληρώνουν εισφορές στο ΙΚΑ, και για μόνη ανταπόδοση να έχουν τη ροζ κάρτα του αιτούντος πολιτικό άσυλο. Εξίσου απαράδεκτο είναι άνθρωποι που έχουν υποστεί διώξεις και βασανιστήρια στον τόπο τους ή υπήρξαν θύματα πολέμου και καταστροφών να αναγκάζονται να καταφύγουν σε ακραίες πράξεις, όπως το να ράβουν τα στόματά τους για να αποφασίσει το κράτος να ασχοληθεί μαζί τους.
Όταν το ίδιο το κράτος αγνοεί τόσο απάνθρωπα τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων και καταπατά τα δικαιώματά τους, δίνει το δικαίωμα να κάνει το ίδιο κάθε επίδοξος εκμεταλλευτής.
Τα προβλήματα των μεταναστών αρχίζουν να γίνονται επιτέλους ορατά στην ελληνική κοινωνία. Το Ανοιχτό Σχολείο της Αγοράς της Κυψέλης εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στον αγώνα τους.