ΧΑΡΤΙΑ ΣΤΟΥΣ 300 ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ
Οι 300 απεργοί πείνας είναι μετανάστες εργάτες και δεν είναι άστεγοι ή αναξιοπαθούντες. Παλεύουν για νομιμοποίηση. Αυτό είναι το κεντρικό αίτημα όλων των μεταναστών εργατών στη χώρα μας. Δεν ζητάνε προνόμια αλλά το στοιχειώδες και αυτονόητο δικαίωμα για μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Οι 300, όπως σχεδόν όλοι οι μετανάστες είναι κομμάτι των εργατών αυτής της χώρας, είναι οι κολασμένοι αυτής της χώρας. Ο αγώνας τους έχει εχθρούς την κυβέρνηση και όλα τα κόμματα του Μνημονίου, τους βαρώνους της τηλεόρασης και της δημοσιογραφίας, τους ομίλους των επιχειρηματιών, το ιερατείο, τους φασίστες και όλα τα άλλα παράσιτα που ζουν από το αίμα της ελληνικής κοινωνίας.
Ο αγώνας των 300 συμπίπτει με την εξέγερση των φτωχών αραβικών μαζών σ’ όλες τις χώρες της Βόρειας Αφρικής ενάντια στην αριστοκρατία του πλούτου και τους δικτατορίσκους που κυβερνούσαν αυτές τις χώρες. Ό ένας φίλος του Παπανδρέου, ο Μπεν Αλι της Τυνησίας, πρόλαβε και πέταξε με ελικόπτερο. Ο άλλος, ο Μουμπάρακ της Αιγύπτου, πιθανόν να μην προλάβει.
Ο αγώνας των 300 συμπίπτει και είναι κομμάτι της γενικής αντίστασης και ανυπακοής ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Οι καλύτεροι σύμμαχοι των 300 είναι οι απεργοί στις συγκοινωνίες, οι κάτοικοι της Κερατέας, οι επιτροπές κατοίκων για τα εισιτήρια, οι πρωτοβουλίες για τα διόδια.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να ανεχτεί το αίτημα για νομιμοποίηση γιατί οι έλληνες επιχειρηματίες θα χάσουν έτσι τους «λαθρομετανάστες» τους. Και αυτό θα έχει δύο συνέπειες: πρώτο, δεν θα έχουν φτηνούς σκλάβους εργάτες για να βγάζουν υπερκέρδη και δεύτερο, δεν θα μπορούν να διασπούν εύκολα τους εργαζόμενους σε έλληνες και ξένους.
Η κυβέρνηση φοβάται τους 300 γιατί ξέρει ότι όσοι συμμετέχουν στην απεργία πείνας δεν θα λυγίσουν εύκολα και το έχουν ήδη αποδείξει.
Η κυβέρνηση φοβάται τους 300 γιατί ξέρει ότι έστω και ένας θάνατος απεργού πείνας θα είναι ένα ανεξίτηλο στίγμα πάνω της.
Ο αγώνας των 300, όσο περνούν οι μέρες κερδίζει έδαφος. Γίνεται περισσότερο γνωστός σ’ όλο τον κόσμο. Ήδη έφτασαν τα πρώτα μηνύματα της διεθνούς αλληλεγγύης. Τα συνδικάτα άρχισαν επίσης να ξεμουδιάζουν και να βγάζουν τις πρώτες ανακοινώσεις συμπαράστασης. Όλα αυτά όμως είναι ακόμη πολύ λίγα.
Ο αγώνας των 300 για να νικήσει πρέπει να σπάσει την περικύκλωση, που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση και όλη η Αντίδραση.
Γι’ αυτό πρέπει να αποκαλύψουμε ότι πίσω από όλους όσους μιλούν για «εθνικούς και κοινωνικούς κινδύνους» βρίσκονται τα προνόμια και ο πλούτος της ελληνικής ολιγαρχίας. Να ξεσκεπάσουμε ότι πίσω από όσους μιλούν για «εγκληματικότητα» βρίσκονται τα πιο εγκληματικά στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας, οι πολιτικές και επιχειρηματικές μαφίες και τα λαμόγια της εξουσίας.
Γι’ αυτό πρέπει να παλέψουμε στους χώρους που δουλεύουμε και ζούμε, άνθρωπο τον άνθρωπο, ενάντια στον ρατσιστικό κατακερματισμό των εργαζόμενων. Να διεκδικήσουμε από τα σωματεία και τους συλλόγους μας να συμπαρασταθούν άμεσα και πρακτικά στους απεργούς πείνας.
Γι’ αυτό πρέπει να διαδηλώσουμε και να δράσουμε μαχητικά, σε κάθε πόλη όπου μπορούμε, ενάντια στη βαναυσότητα της κυβέρνησης και τη χυδαιότητα της τηλεόρασης.
Γι’ αυτό πρέπει να συντονίσουμε και να συνδέσουμε την καμπάνια αλληλεγγύης στους 300 με τις κινητοποιήσεις «δεν πληρώνω» στις αστικές συγκοινωνίες, στα διόδια , στα εξωτερικά ιατρεία, την αντίσταση στην αστυνομική βία καταστολή στην Κερατέα και τις απεργίες στις συγκοινωνίες, στα σχολεία και στα νοσοκομεία …
Κανένας αγώνας μόνος του απέναντι στην κυβέρνηση του Μνημονίου. Όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε. Η νίκη των απεργών της πείνας θα είναι νίκη όλου του εργατικού κινήματος.
Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»
www.ksm.gr