Προσωπικό του ΕΚΚΕ: Αυτονόητη η νομιμοποίηση των μεταναστών |
Οι θέσεις των εργαζόμενων του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών για τη μεταναστευτική πολιτική |
– Η απεργία πείνας των μεταναστών καταδεικνύει με δραματικό τρόπο το γεγονός ότι χιλιάδες άντρες και γυναίκες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα εγκλωβίζονται, εξαιτίας των προσανατολισμών της ελληνικής και της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, σε ένα καθεστώς παρανομίας ή αμφίβολης νομιμότητας, χωρίς δικαιώματα και κοινωνική προστασία, εκτεθειμένοι/-ες στην εργασιακή εκμετάλλευση και σε κάθε είδους αυθαιρεσία εις βάρος τους.
– Το αίτημα των μεταναστών για νομική αποκατάσταση συνιστά αυτονόητη κίνηση προς την ισότιμη συμμετοχή τους στις κοινωνικές σχέσεις του τόπου που τους υποδέχθηκε, αλλά ταυτόχρονα και βήμα προς μια πιο δίκαιη και συνεκτική ελληνική
κοινωνία. – Αντίθετα οι ποικίλες ξενοφοβικές αντιλήψεις, η ποινικοποίηση των μεταναστών, η μη αναγνώριση της μόνιμης εγκατάστασής τους, η άρνηση παροχής ισότιμων δικαιωμάτων, η παραγνώριση της συμβολής τους στον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πλούτο υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή.
– Η μετανάστευση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα εγκληματικότητας, ασφάλειας, υποβάθμισης της ποιότητας ζωής ή απειλής για τη δημόσια υγεία, αλλά ως κοινωνική πραγματικότητα που καλεί στην εφαρμογή δίκαιων πολιτικών ένταξης. Καθίσταται πρόβλημα όταν ακριβώς κατανοείται ως τέτοιο, προς όφελος όσων προάγουν και κεφαλαιοποιούν φοβικά αντανακλαστικά, το ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία.
– Μία μεταναστευτική πολιτική προς την κατεύθυνση της αποδοχής των μεταναστών, της αναγνώρισης ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, της προαγωγής της ένταξής τους στην ελληνική κοινωνία με σεβασμό στη διαφορετικότητα δεν μπορεί να παραπέμπεται σε κάποιο απροσδιόριστο μέλλον, άλλα αποτελεί άμεση προτεραιότητα. Το παρόν μείγμα μεταναστευτικής πολιτικής, που βασίζεται στο συνδυασμό περιοριστικών μέτρων και ελάχιστης παρέμβασης στην ενταξιακή διαδικασία, οδηγεί από τη μια πλευρά στον κοινωνικό αποκλεισμό μεγάλων τμημάτων του μεταναστευτικού πληθυσμού, και, από την άλλη, στην κατίσχυση στην ελληνική κοινωνία του ηθικού πανικού αλλά και της επικίνδυνης ιδέας των έκτακτων συνθηκών.
– Σε μια εποχή όπου οι πόλεμοι, η φτώχεια, οι ανθρωπιστικές κρίσεις, οι περιβαλλοντικές καταστροφές και η καταπίεση εξακολουθούν να σπρώχνουν στη φυγή, η Ελλάδα οφείλει να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα το ζήτημα της χορήγησης ασύλου και να επιδιώξει αντίστοιχη αντιμετώπιση και στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι αδιανόητο να ρυθμίζονται ακόμα οι τύχες χιλιάδων προσφύγων από τις διατάξεις της καταρρέουσας Συνθήκης του Δουβλίνου.
http://www.rednotebook.gr/details.php?id=1878
Πηγή: tvxs |