35η ημέρα απεργίας πείνας των 300 μεταναστών
Εδώ και 35 μέρες, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 300 μετανάστες εργάτες έχουν ξεκινήσει μια σκληρή απεργία πείνας. Διεκδικούν ίσα δικαιώματα με τους ντόπιους συναδέλφους τους και τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και των μεταναστριών που ζουν, εργάζονται και μετακινούνται στη χώρα.
Το τελευταίο 24ωρο, είκοσι μετανάστες απεργοί πείνας έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομεία της Αθήνας με συμπτώματα βαριάς αφυδάτωσης και νεφρικής ανεπάρκειας και τέσσερις σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης με λιποθυμικά επεισόδια.
Επιθυμώντας να διαχύσουμε το πνεύμα αυτού του αγώνα στο κέντρο της πόλης, καταλαμβάνουμε συμβολικά τις υπηρεσίες της Περιφέρειας όπου εκδίδονται οι προσωρινές άδειες παραμονής των μεταναστών.
Οι 300 απεργοί πείνας διακινδυνεύουν τη ζωή τους όχι στη βάση ατομικών και ωφελιμιστικών κινήτρων, αλλά για ένα συλλογικό δίκαιο, σε ένα αγώνα που διεκδικεί την αξιοπρέπεια όλης της εργατικής τάξης. Οι μετανάστες οργανώθηκαν μέσα από δημόσιες και οριζόντιες συνελεύσεις στην Κρήτη, θεμελιώνοντας μέσα από συλλογικές διαδικασίες έναν από τους πιο μαζικούς αυτόνομους αγώνες μεταναστών-εργατών στην Ελλάδα. Ζήτησαν από την πρώτη στιγμή την αλληλεγγύη και τη γεφύρωση του αγώνα τους με τα προτάγματα όλων των ανθρώπων και των συλλογικοτήτων που αγωνίζονται για ένα κόσμο ισότητας και ελευθερίας.
Οι αγωνιζόμενοι απεργοί πείνας μετανάστες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κοινωνικού αγώνα. Προτάσσουν τη ζωή τους, ενάντια στη βαρβαρότητα της εξουσίας, στην εξαθλίωση που προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνηση σ’ ολόκληρη την κοινωνία. Αγωνίζονται για τη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Για να έχουν το δικαίωμα να ζουν με αξιοπρέπεια και ελπίδα σε μια χώρα που αναζητά το εξιλαστήριο θύμα στο πρόσωπο του πλέον ευάλωτου, του αδύνατου κρίκου.
Για το μετανάστη και την μετανάστρια που με το αίμα τους, την υποβαθμισμένη εργασία και τη δημιουργικότητα τους, κινούν τη μηχανή της «εθνικής οικονομίας». Για εκείνον και εκείνη που αναζητώντας την ελευθερία ή διωκόμενοι από την ανέχεια, τον πόλεμο ή κάποια «ειρηνευτική» κατοχή, περνούν τα σύνορα για μια καλύτερη ζωή. Για τους μετανάστες και τις μετανάστριες που έδωσαν τη ζωή τους στα εθνικά σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών, τα 13.000 τεκμηριωμένα θύματα του δόγματος της ασφάλειας από το ’93 μέχρι σήμερα, και τους/τις δεκάδες χιλιάδες αγνοούμενους/ες. Για να γίνουν συνείδηση, αγώνας και λόγος τα κοινά ταξικά συμφέροντα των Ελλήνων και των μεταναστών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο σε κάθε λογής υπηρεσίες, στις οικοδομές, στα εργοστάσια, στην ύπαιθρο, στην οικιακή εργασία.
Γι’ αυτούς και για χίλιους ακόμα ανείπωτους λόγους:
- Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών
- Ζητάμε τη νομιμοποίηση χωρίς όρους όλων των μεταναστών/τριών
- Στηρίζουμε το αίτημα των απεργών για ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους Έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες.
Γι’ αυτό, καλούμε όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας να σταθούν αλληλέγγυα στον αγώνα των 300 απεργών πείνας που γίνεται για λογαριασμό όλων μας. Γιατί η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας για μια κοινωνία χωρίς φράχτες, χωρίς στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς ρατσισμό, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς αδικία.
Βόλος, 28/2/2011
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Μαγνησίας