Η Γενική Συνέλευση του Σωματείου εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Αττικόν» αποφάσισε
– Είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των μεταναστών για νομιμοποίησή τους και των προσφύγων για παροχή ασύλου... Ο αγώνας τους είναι αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση, ενάντια στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, ενάντια στην προσπάθεια να καταπατηθεί κάθε δικαίωμα των εργαζόμενων, ντόπιων ή μεταναστών.
– Το αίτημα των προσφύγων για παροχή ασύλου συνεχίζει να στριμώχνεται και να λιμνάζει απαράδεκτα στο Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη με αποτέλεσμα χιλιάδες πρόσφυγες να εγκλωβίζονται χωρίς απάντηση στην Ελλάδα (και να καταδικάζεται η χώρα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων για απάνθρωπη μεταχείριση των προσφύγων). Είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των απεργών πείνας προσφύγων από το ΙΡΑΝ, το Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη για παροχή πολιτικού ασύλου και καταδικάζουμε τις επαναπροωθήσεις τους, που έχουν ήδη κοστίσει ζωές.
– Η απεργία πείνας των μεταναστών καταδεικνύει με δραματικό τρόπο το γεγονός ότι χιλιάδες άντρες και γυναίκες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα εγκλωβίζονται, εξαιτίας των προσανατολισμών της ελληνικής και της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, σε ένα καθεστώς παρανομίας ή αμφίβολης νομιμότητας, χωρίς δικαιώματα και κοινωνική προστασία, εκτεθειμένοι/-ες στην εργασιακή εκμετάλλευση και σε κάθε είδους αυθαιρεσία εις βάρος τους.
– Θεωρούμε πως η κράτηση σε καθεστώς ομηρίας των μεταναστών, αποτελεί επιλογή του κράτους με στόχο την ανασφάλιστη και χωρίς δικαιώματα εργασία, που θα αποτελέσει πολιορκητικό κριό για τη συμπίεση προς τα κάτω των εργασιακών δικαιωμάτων ελλήνων και ξένων εργαζομένων.
– Το αίτημα των μεταναστών για νομική αποκατάσταση συνιστά αυτονόητη κίνηση προς την ισότιμη συμμετοχή τους στις κοινωνικές σχέσεις του τόπου που τους υποδέχθηκε, αλλά ταυτόχρονα και βήμα προς μια πιο δίκαιη και συνεκτική ελληνική κοινωνία. Σημειώνουμε επίσης πως η χώρα μας έχει αποτελέσει στο παρελθόν κέντρο φυγής μεταναστών και δηλώνουμε την κατανόηση της θέσης στην οποία βρίσκονται.
– Αντίθετα οι ποικίλες ξενοφοβικές αντιλήψεις, η ποινικοποίηση των μεταναστών, η μη αναγνώριση της μόνιμης εγκατάστασής τους, η άρνηση παροχής ισότιμων δικαιωμάτων, η παραγνώριση της συμβολής τους στον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πλούτο υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή.
– Η μετανάστευση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα εγκληματικότητας, ασφάλειας, υποβάθμισης της ποιότητας ζωής ή απειλής για τη δημόσια υγεία, αλλά ως κοινωνική πραγματικότητα που καλεί στην εφαρμογή δίκαιων πολιτικών ένταξης. Καθίσταται πρόβλημα όταν ακριβώς κατανοείται ως τέτοιο, προς όφελος όσων προάγουν και κεφαλαιοποιούν φοβικά αντανακλαστικά, το ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία.
– Σε μια εποχή όπου οι πόλεμοι (με συμμετοχή και του ελληνικού στρατού), η στυγνή εκμετάλλευση, η φτώχεια, οι ανθρωπιστικές κρίσεις, οι περιβαλλοντικές καταστροφές και η καταπίεση εξακολουθούν να σπρώχνουν στη φυγή, η Ελλάδα οφείλει να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα το ζήτημα της χορήγησης ασύλου και να επιδιώξει αντίστοιχη αντιμετώπιση και στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι αδιανόητο να ρυθμίζονται ακόμα οι τύχες χιλιάδων προσφύγων από τις διατάξεις της καταρρέουσας Συνθήκης του Δουβλίνου.
– Δηλώνουμε τη συμμετοχή μας σε πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις στήριξης του αγώνα τους.