Σημερινό άρθρο της Die Welt για τους απεργούς πείνας.

Junge welt, 2.3.2011

Ausland

Heike Schrader, Athen

36 Migranten im Durststreik

Dramatische Lage der protestierenden Flüchtlinge in Griechenland

Die Lage der über 250 seit dem 25. Januar für eine Aufenthaltsgenehmigung hungerstreikenden Migranten in Athen spitzt sich dramatisch zu. Bis zum Dienstag mittag mußten bereits 42 Flüchtlinge mit Nierenversagen oder Herzbeschwerden ins Krankenhaus verlegt werden – 36 von ihnen waren innerhalb der vergangenen zwei Tage kollabiert. Die Lage der 50 Migranten, die in Thessaloniki die Nahrungsaufnahme verweigern, soll ähnlich aussehen. Genaue Zahlen von dort liegen allerdings nicht vor.

In Athen verweigern nunmehr seit Sonntag 36 an der Aktion Beteiligte die Aufnahme von Wasser und Salz. Mit dem Eintritt in den Durststreik sei es nunmehr vielleicht nur eine Frage von Stunden, bis das erste Opfer zu beklagen wäre, erklärte Thanasis Karabelis, einer der behandelnden Ärzte auf einer Pressekonferenz im Hof des Gebäudes in der Innenstadt, in dem ein Teil der Hungerstreikenden untergebracht ist. Die übrigen harren, geschwächt, wie sie sind, bei ungewöhnlicher Kälte in vom griechischen Roten Kreuz gestellten Zelten aus.

Während im In- und Ausland Hunderte Persönlichkeiten und Organisationen ihre Solidarität mit der Forderung der seit vielen Jahren im Land lebenden Hungerstreikenden nach Legalisierung ihres Aufenthaltsstatus bekundet haben, bleibt die griechische Regierung hart. Erst am Montag hatte Anna Dalara, Staatssekretärin im griechischen Arbeitsministerium, auf die Frage, ob das Kabinett den Tod der Migranten riskieren wolle, geantwortet, man respektiere den Kampf der Hungerstreikenden, ebenso aber auch die griechischen Gesetze.

Petros Giotis, ein Sprecher der griechischen Solidaritätskomitees mit den Protestierenden, betonte dagegen, daß es gerade die Gesetzeslage der Regierung erlauben würde, die Forderung der Hungerstreikenden mit einem einfachen Erlaß zu erfüllen.

Sie seien wütend, nach 35 Tagen Hungerstreik immer noch nichts außer Drohungen mit Repression und Abschiebung zu hören, erklärte Abdul Hatzi. Der Sprecher der Protestierenden berichtete von Versuchen der Polizei, die behandelnden Ärzte unter Druck zu setzen, um die Namen der ins Krankenhaus Eingelieferten zu erfahren. Wenn die Regierung zu lange zögere, würden die Migranten die Aufenthaltsgenehmigung für immer im Rollstuhl sitzend entgegennehmen müssen, so Hatzi.

Viele der Einwanderer stammen aus Nordafrika und leben seit langem in Griechenland. Sie hatten von Gelegenheitsjobs gelebt, deren Zahl vor dem Hintergrund der Finanzkrise stark gesunken ist, woraufhin viele Aufenthaltsgenehmigungen nicht verlängert wurden Zudem gelten die Zustände in vielen Flüchtlingslagern als unzumutbar.

Γιατί είμαστε αλληλέγγυοι αλλά και βαθιά υπόχρεοι στους μετανάστες απεργούς πείνας

του Γιάννη Κουζή*, ΑΥΓΗ, 2.3.11

Επτά (7) λόγοι:

1. Γιατί η ανάλγητη εξουσία, που βιάζει καθημερινά και απροκάλυπτα το σώμα και το πνεύμα της ελληνικής κοινωνίας, εκδηλώνει το απεχθέστερο δείγμα του πολιτισμού της απέναντι στην πιο ευάλωτη κατηγορία ανθρώπων που ζουν και παράγουν για πολλά χρόνια στη χώρα μας, αδιαφορώντας και για την ίδια τη βιολογική τους υπόσταση.

2. Γιατί το περιεχόμενο των νόμων που θεσπίζονται δεν συμβαδίζει, συχνά, με την ουσιαστική έννοια του δικαίου, όταν αυτή δοκιμάζεται από άδικες ρυθμίσεις που, αποκλείοντας τους μετανάστες και τους πρόσφυγες από δικαιώματα αλλά και απαλλάσσοντας από υποχρεώσεις τους υψηλά ιστάμενους και κατέχοντες, βρίσκονται μακριά από την καθιέρωση στοιχειωδών κανόνων κοινωνικού κράτους και όρων κοινωνικής συνοχής, σε μια περίοδο μάλιστα έντονης και πολύπλευρης κρίσης.

3. Γιατί η επιλεκτική επίκληση της ανάγκης σιδερένιας εφαρμογής της νομιμότητας απέναντι στους αδύναμους, την ίδια στιγμή που οι νόμοι παραμένουν προκλητικά ανενεργοί απέναντι στους ισχυρούς, προκαλεί βάναυσα το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

4. Γιατί οι κάθε λογής χορτάτοι γραφειοκράτες και παχύδερμοι νομείς της εξουσίας αδυνατούν να κατανοήσουν ότι άνθρωποι του καθημερινού και σκληρού μόχθου για το μεροκάματο, έχουν και τη δύναμη να αποποιηθούν ακόμη και το ίδιο το ψωμί και το νερό προκειμένου να κατοχυρώσουν τον στοιχειώδη σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

5. Γιατί οι εκάστοτε κρατούντες που, έχοντας αναγάγει σε επιστήμη την πολιτική ανακυβίστηση (κωλοτούμπα) με την αλλεπάλληλη ανακολουθία λόγων και έργων, αδυνατούν να καταλάβουν πως υπάρχουν και άνθρωποι που εννοούν τα λόγια τους, που διεκδικούν πραγματικά, χωρίς να εμπαίζουν την κοινωνία και τους εαυτούς τους, διατηρώντας μέχρι τέλους τις θέσεις και τις αρχές τους.

6. Γιατί οι ποικίλοι εκφραστές της κάθε εξουσίας, υπαλληλίσκοι, στην ουσία, ορατών και αόρατων συμφερόντων, που με τη σειρά τους καλλιεργούν ένα εσμό υποταγμένων και καθοδηγούμενων, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι υπάρχουν ανθρώπινες υπάρξεις που λειτουργούν αυτόνομα, με άξονα τη συνείδησή τους, χωρίς υποκινήσεις και καθοδήγηση, και που βάζουν σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια τους τη ζωή προκειμένου να υπερασπισθούν αξίες.

7. Γιατί, τέλος, ο «αναπτυγμένος» κόσμος, εκτός από το να εκμεταλλεύεται τον πλούτο των λαών του Τρίτου Κόσμου και να ζει στη νιρβάνα του καταναλωτικού του οίστρου, οφείλει τον μέγιστο σεβασμό για τα μαθήματα πολιτισμού που λαμβάνει από τους «τριτοκοσμικούς» και «υπανάπτυκτους» που, αν και σε κωματώδη και ημιθανή κατάσταση, εξακολουθούν να παραμένουν όρθιοι…

* Ο Γιάννης Κουζής είναι καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Η πολιτική «πρόκληση» των μεταναστών. Πέρα από την κυρίαρχη λογική των δικαιωμάτων…