Μήνας: Μάρτιος 2011

ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ: Αλληλεγγύη στους 300 μετανάστες εργάτες απεργούς πείνας


300 μετανάστες εργάτες στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη διανύουν σήμερα την 37η ημέρα απεργία πείνας και, ενώ πλέον οι επιπτώσεις στην υγεία τους είναι σοβαρές και η ίδια τους η ζωή τίθεται σε άμεσο κίνδυνο, η κυβέρνηση εξακολουθεί να τηρεί την ίδια απόλυτη στάση.

Η μέχρι σήμερα εμμονή των εκάστοτε κυβερνήσεων να παραβλέπουν το πραγματικό γεγονός του ότι χιλιάδες άνθρωποι έχουν καταστήσει την Ελλάδα κέντρο των βιοτικών τους σχέσεων, ζουν και εργάζονται εδώ, δημιουργούν σχέσεις με τις τοπικές κοινωνίες, χωρίς η παραμονή τους να χαρακτηρίζεται από προσωρινότητα, έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο ένα σημαντικό μέρος του μεταναστευτικού πληθυσμού της χώρας. Πρόκειται για ανθρώπους που είναι ανύπαρκτοι για το ελληνικό κράτος όσον αφορά την απόλαυση του οποιουδήποτε δικαιώματος, αν και υπαρκτοί ως αντικείμενο εκμετάλλευσης και «χρήσης» τους για μετακύλιση ευθυνών για πολλά από τα δεινά που μαστίζουν σήμερα την ελληνική κοινωνία. Όσο ορατό είναι το προϊόν που παράγουν με την εργασία τους τόσο αόρατοι είναι οι ίδιοι.

Οι ιδιαίτερα περιοριστικές προϋποθέσεις που προέβλεπαν οι παρελθόντες νόμοι για νομιμοποίηση προκειμένου να υπαχθεί κάποιος στο ρυθμιστικό τους πλαίσιο, οι απονομιμοποιήσεις όσων, αν και κατάφεραν να υπαχθούν, δεν συγκέντρωσαν τις ασφυκτικές προϋποθέσεις ανανέωσης των αδειών τους, καθώς και η απουσία μιας διαρκούς διαδικασίας νομιμοποίησης που θα επέτρεπε σε υπηκόους τρίτων χωρών να αποκτούν καθεστώς νομιμότητας με την πλήρωση κάποιων κριτηρίων, χωρίς να απαιτείται η εκ των υστέρων τακτοποίησή τους, χαρακτηρίζουν τη μέχρι σήμερα ακολουθούμενη και αποτυχημένη πολιτική.

Η κυβερνητική αντίληψη ότι βασικό αιτούμενο για τη μεταναστευτική πολιτική πρέπει να είναι η αποτροπή εισόδου στη χώρα και η απομάκρυνση όσων στερούνται νομιμοποιητικά έγγραφα παραμονής με ταυτόχρονη απόλυτη άρνηση οποιασδήποτε προοπτικής νομιμοποίησης, παραβλέπει συνειδητά να παραδεχθεί στο δημόσιο διάλογο ότι η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί αφενός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κατασταλτικά μέτρα και αφετέρου οδηγεί σε καταστάσεις πλήρους παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημιουργεί φαινόμενα ακραίας εκμετάλλευσης και κοινωνικού περιθωρίου. Τελικά καταλήγει να ενισχύει την εργοδοτική ασυδοσία και τη «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία των μεταναστών.

Δεδομένων των κρατικών ευθυνών για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί καθώς και ότι αναμφίβολα το δικαίωμα στη ζωή είναι απόλυτο, μη δεχόμενο εξαιρέσεις και περιορισμούς, θεωρούμε επιβεβλημένη την υιοθέτηση από την κυβέρνηση μιας δίκαιης, συνολικής, και σύμφωνης με τις αρχές του κράτους δικαίου λύση.

Αθήνα, 2 Μαρτίου 2011

ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

http://omadadikigorwn.blogspot.com/

PRESS RELEASE: SOLIDARITY TO THE 300 MIGRANT WORKERS ON HUNGER STRIKE

SOLIDARITY TO THE 300 MIGRANT WORKERS ON HUNGER STRIKE

300 migrant workers in Athens and Thessaloniki are now on their 37th day of hunger strike. Even though the consequences for their health have by now become very serious, posing imminent risks to their lives, the Government maintains the same absolute position.

The insistence of each government on overlooking the factual reality of thousands of humans to whom Greece has become the center of their vital relations, who live and work here, who form bonds with their local communities and whose stay can in no way be seen as being characterised by temporariness, has led a significant segment of the migrant population in our country to a dead end.

These are people who do not exist for the Greek authorities as far as the enjoyment of any right is concerned, but who do exist in order to exploited and be used as an escape goat for many our country’s problems. As visible the product of their work, as invisible their existence as humans.

The particularly restrictive conditions of previous laws on regularisation which narrowed significantly their scope of application, the loss of residence status by those who had nevertheless managed to fulfil the initial requirements but were unable to keep up with the suffocating renewal requirements, as well as the lack of a continuous regularisation procedure under which migrants would be able to legalise their stay by fulfilling certain criteria, without the need of irregular retrospective schemes, characterise the unsuccessful policy which has been followed until this day.

The Government’s presumption that the primary aim of a migration policy must be the deterrence of entry into the country and the removal of all those who do not hold legal residence documents combined with the absolute refusal to provide for any regularisation prospect, deliberately overlooks the reality which has been formed. It deliberately refuses to admit that this reality cannot be dealt with repressive measures, that it leads to flagrant human rights violations and that it creates situations of extreme exploitation and social marginalisation. Ultimately it ends up reinforcing employer unaccountability and uninsured migrant work.

In view of the State’s responsibilities for the creation of this situation and in view of the absolute value of the right to life, which cannot be subject to any constraints and any exceptions, we consider compelling the adoption of a solution which will be fair, holistic and in accordance with the rule of law.

Athens, 2 March 2011

GROUP OF LAWYERS FOR THE RIGHTS OF MIGRANTS AND REFUGEES


http://omadadikigorwnenglish.blogspot.com/


Δελτίο Τύπου 2/3 σχετικά με τις δηλώσεις Ραγκούση

37η μέρα απεργίας πείνας

Η κυβέρνηση αρνείται ν’ αναλάβει τις πολιτικές της ευθύνες

Σχετικά με τις σημερινές δηλώσεις του Υπ. Εσωτερικών Γ. Ραγκούση, ο οποίος πέραν των άλλων εξέφρασε για ακόμα μια φορά την απροθυμία του να εισακούσει τα αιτήματα των 300 απεργών πείνας, εγκαλώντας τους μάλιστα ότι αρνούνται να συναντηθούν με τις αρμόδιες αρχές, έχουμε να δηλώσουμε τα εξής:

Τόσο οι απεργοί πείνας, όσο και η πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους 300 ουδέποτε αρνήθηκαν συνάντηση με οποιοδήποτε από τα συναρμόδια υπουργεία. Ακριβώς το αντίθετο. Από τη Δευτέρα, 24 Ιανουαρίου, 1 μέρα πριν την έναρξη της απεργίας πείνας, εκπρόσωποι των απεργών συναντήθηκαν με την Υφυπουργό Εργασίας Α. Νταλάρα και κατέθεσαν τα αιτήματά τους και την πρόθεση τους για επίσημες συναντήσεις. Από τότε βέβαια, έχουν περάσει 37 μέρες απεργίας πείνας και 37 μέρες κυβερνητικής απάθειας και αδιαλλαξίας.

Όλα όσα ψελλίζουν οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι και κυρίως ανεύθυνοι περί απροθυμίας των απεργών πείνας στο να συναντηθούν με τους υπεύθυνους και κυρίως ανεύθυνους δεν είναι παρά ψευδή επικοινωνιακά τερτίπια με κύριο στόχο τη συσκότιση και την παραχάραξη των δίκαιων αιτημάτων των 300 απεργών πείνας.

Ο κύριος Ραγκούσης μιλά επίσης, αναφερόμενος στο κίνημα αλληλεγγύης προς τους απεργούς πείνας μετανάστες, για «μικροπολιτικές λογικές», που «καταλήγουν να είναι απάνθρωπες» και για «πολιτικούς καθοδηγητές» που οδηγούν τους απεργούς πείνας στο θάνατο! Προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα, μεταθέτοντας τις δικές τους ευθύνες στις πλάτες άλλων. Είναι ο ίδιος και η κυβέρνηση που παίζουν με τη ζωή των απεργών πείνας, αρνούμενοι να τους συναντήσουν και κυρίως να επιλύσουν το βασικό τους αίτημα, αυτό της νομιμοποίησης. Οσο για τους «πολιτικούς καθοδηγητές», ας τους αναζητήσει αλλού ο υπουργός. Ανθρωποι που πλησιάζουν τις 40 μέρες απεργίας πείνας δεν οδηγούνται εκεί από «υποκινητές» και «καθοδηγητές», αλλά από την ίδια τη συνείδησή τους. Οι απεργοί πείνας αποφασίζουν μόνοι τους για την ίδια τους την τύχη. Και εν πάση περιπτώσει, αν ο κ. Ραγκούσης θέλει να παρακάμψει τους «πολιτικούς καθοδηγητές», δεν έχει παρά να καλέσει τους απεργούς πείνας και να συζητήσει μαζί τους, για να διαπιστώσει από πρώτο χέρι ποιες είναι οι απόψεις τους.

Τονίζουμε επίσης, ότι μέσα στο υπάρχον θεσμικό πλαίσιο υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να δοθεί άμεση λύση στο αίτημα των απεργών πείνας. Το πρόβλημα δεν είναι ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί, αλλά ότι δεν θέλει. Αυτό επιβεβαίωσε και με τις σημερινές του δηλώσεις ο κ. Ραγκούσης. Είναι η κυβερνητική αδιαλλαξία που οδηγεί τους απεργούς πείνας στο θάνατο και κανένας άλλος και αυτό επιβεβαιώνει ο σημερινός ωμός εκβιασμός του υπουργού.

Διευκρινίζουμε και το ξαναλέμε σε όλους τους τόνους ότι οι απεργοί πείνας ουδέποτε αρνήθηκαν να συναντηθούν επισήμως για να συζητήσουν το ζήτημα ζωής και θανάτου τους, τη νομιμοποίηση τους. Η κυβέρνηση είναι εκείνη που αρνείται συστηματικά να αναλάβει τις ευθύνες της και να δώσει λύση στους 300 απεργούς πείνας. Ας τις αναλάβει κάποτε, σύντομα. Και ας μην το κάνει τουλάχιστον, με ψευδείς και επικοινωνιακές καρικατούρες.

Ξέρει όμως κι άλλο τρόπο να κάνει πολιτική;

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 απεργούς πείνας