Καμία ζωή δεν είναι λαθραία.
Την Τρίτη 25 Ιανουαρίου 238 μετανάστες στην Νομική Σχολή Αθήνας και 50 στο Εργατικό Κέντρο της Θεσσαλονίκη ξεκίνησαν απεργία πείνας απαιτώντας τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών που ζουν και εργάζονται στη χώρα, ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους Έλληνες εργαζόμενους και εργαζόμενες.
Ως σύλλογος μεταπτυχιακών φοιτητών της Αρχιτεκτονικής σχολής του ΕΜΠ στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στον αγώνα τους. Στηρίζουμε τα αιτήματά τους απέναντι στην προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων, ΜΜΕ και κυβέρνησης κατά την οποία ο μετανάστης παρουσιάζεται υπαίτιος για την εξαθλίωση στις εργασιακές σχέσεις και την καθημερινή ζωή.
Ως συνέχεια της κρατικής πολιτικής για το μεταναστευτικό (τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και Eυρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις) η κίνηση της Κοσμητείας της Νομικής Σχολής να κηρύξει λοκ άουτ αποτελεί προσπάθεια αποκοινωνικοποίησης και δυσφήμισης του αγώνα των μεταναστών. Παρότι ο χώρος όπου φιλοξενούνται δεν χρησιμοποιείται στην διδασκαλία, η Κοσμητεία διακόπτει όλα τα μαθήματα με την πρόφαση υγειονομικού προβλήματος ανάγοντας τους μετανάστες σε ανθρώπινα μιάσματα. Το γεγονός ότι η ανακοίνωση της ΠΟΣΔΕΠ βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος κάνει επιτακτική τη δημόσια τοποθέτηση όσων μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας δεν ταυτίζονται μαζί της.
Παράλληλα οι ίδιοι φορείς, για μία ακόμη φορά, θέτουν ζήτημα «καταπάτησης» και κατάργησης του Πανεπιστημιακού ασύλου, βρίσκοντας το «ηθικό» τους όριο στην ύπαρξη μεταναστών στον πανεπιστημιακό χώρο. Εξάλλου η πρόφαση για την επίθεση στο άσυλο επικεντρώνεται κάθε φορά σε διαφορετική «απειλητική» κοινωνική ή πολιτική ομάδα, για να κορυφωθεί σήμερα στο «ανήκουστο» (για αυτούς) της ύπαρξης των «ξένων» στο δημόσιο χώρο του πανεπιστημίου. Στην περίπτωση της Νομικής ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, χρησιμοποιώντας την έννοια του ασύλου ενάντια στο ουσιαστικό της περιεχόμενο, το οποίο επιτελείται σήμερα με τη στέγαση των απεργών. Η πρόθεση για μεταφορά των μεταναστών σε «ασφαλή» χώρο αποτελεί οξύμωρο, καθώς οι ίδιοι, όντας χωρίς χαρτιά, επέλεξαν το χώρο του ασύλου. Θεωρούμε ότι οποιαδήποτε προσπάθεια εκκένωσης του κτηρίου αποτελεί βίαιη επίθεση εναντίον τους και θα μας βρει απέναντί της.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες σε κάθε αγώνα των μεταναστών για νομιμοποίηση είτε αυτοί είναι οι Ιρανοί απεργοί πείνας στα Προπύλαια είτε οι Παλαιστίνιοι στο Πολυτεχνείο είτε οι 238 της Νομικής Αθήνας είτε οι 50 του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Νομιμοποίηση χωρίς προϋποθέσεις όλων των μεταναστών/τριών. Ίσα Δικαιώματα για όλους και όλες.
Ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα θεσμικά και φυσικά τείχη και τις απελάσεις.
Σύλλογος Μεταπτυχιακών Φοιτητών ΔΠΜΣ “Αρχιτεκτονική -Σχεδιασμός του χώρου”