Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ.

Οι παραδόσεις του Ελληνικού λαού εμπεριέχουν την ιδέα της παροχής ασύλου στους καταδιωκόμενους, στα θύματα πολέμων και τυραννικών καθεστώτων, στους αδικημένους και εξαθλιωμένους. Η ιδέα αυτή είναι μια εξέχουσα ιδέα του ανθρωπισμού, αντίδοτο στη βαρβαρότητα των καιρών μας. Το ότι 300 άνθρωποι προσφεύγουν στο ύστατο μέσο αγώνα της απεργίας πείνας,θέτοντας σε κίνδυνο πρώτα τη σωματική υγεία και τελικά την ίδια τη ζωή τους, δείχνει το μέγεθος των προβλημάτων που βιώνουν.

Η μεγάλη πλειονότητα δουλεύουν χρόνια τώρα στη χώρα μας. Πολλοί από τους πολιτικούς, τους μεγαλοδημοσιογράφους, τους κρατικοδίαιτους μεγαλοεργολάβους και τους διαννοούμενους των ελίτ που εξοργίζονται με την απεργία πείνας, έχουν πολυποίκιλα εκμεταλλευτεί

μετανάστες χωρίς να ασχοληθούν με το αν είναι παράνομοι. Είναι οι ίδιοι που επιχειρούν να μετατοπίσουν την ευθύνη για τα πρόσφατα δεινά των Ελλήνων εργαζόμενων, νεολαίων επαγγελματιών, μικρών επιχειρηματιών και αγροτών στους εργαζόμενους μετανάστες, καλλιεργώντας συστηματικά τον ρατσισμό.

Οι μετανάστες που ζουν εργάζονται και μεγαλώνουν τα παιδιά τους στη χώρα μας δεν είναι δυνατό μόνιμα να ζουν σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ημιπαρανομίας- πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα. Η εξαθλίωση των μεταναστών και κάθε έντεχνη ή μη προσπάθεια να στραφούν οι Έλληνες εναντίον τους, προαναγγέλει την εξαθλίωση όλων μας.

Ο αγώνας των μεταναστών για αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα μας αφορά όλους, είναι και δικός μας αγώνας.