Εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο οδηγούνται στην μετανάστευση λόγω των πολιτικών των ιμπεριαλιστικών καθεστώτων, που μόνο στόχο έχουν την ικανοποίηση των οικονομικών τους συμφερόντων. Η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης αποτελεί γέφυρα προς τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες οι μετανάστες αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Τη μια στιγμή νομίζουν ότι πατούν σ’ ένα κομμάτι της γης της ελευθερίας και την άλλη καταλαβαίνουν ότι είναι ξανά αιχμάλωτοι. Χιλιάδες εξ’ αυτών εγκλωβίζονται άθελά τους στη χώρας μας, λόγω της ευρωπαϊκής πολιτικής που αδιαφορεί για το συγκεκριμένο ζήτημα. Οι συνθήκες στις οποίες αναγκάζονται να ζούνε είναι άθλιες χωρίς καμία κοινωνική αποδοχή και κανένα δικαίωμα στο χώρο εργασίας.
Αυτή η μακροχρόνια κατάσταση οδήγησε 300 εργάτες μετανάστες από την Κρήτη και άλλες περιοχές της Ελλάδας να ξεκινήσουν στις 25/1 απεργία πείνας, διεκδικώντας ίσα δικαιώματα με τους έλληνες εργαζομένους, απαιτώντας παράλληλα τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Η πράξη τους αυτή παραμερίζει κάθε φυλετικό και εθνικό φραγμό και δείχνει πως το πρόβλημα είναι ταξικό. Ο αγώνας τους ανήκει στο ευρύτερο φάσμα των εργατικών διεκδικήσεων και είναι κοινός τόσο σε ιδεολογική βάση όσο και σε στόχους, με τους αγώνες των εργατικών κινημάτων στην Ελλάδα. Αποτελεί επίσης τον πρώτο ταξικό αγώνα, μετά από πολλά χρόνια, στη χώρα μας που διεκδικεί εργατικά δικαιώματα.
Οι αγωνιστές μετανάστες καταρρίπτουν το μύθο που τους θέλει ¨δυστυχείς¨ και άβουλα όντα, στέλνοντας παράλληλα ένα ηχηρό μήνυμα στην κοινωνία δηλώνοντας ότι δεν πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα ουμανιστικά αλλά μόνο ταξικά. Πρέπει λοιπόν να γίνει αντιληπτό από τα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας ότι τα αιτήματα των εργατών μεταναστών είναι και δικά μας αιτήματα. Ο καπιταλισμός δεν κοιτάει χρώμα, φυλή ή εθνικότητα, και είναι ο μόνος υπεύθυνος για την ανεργία και τη μιζέρια ενώ ταυτόχρονα επωφελείται και από τον πλούτο που παράγει η μαύρη εργασία.
Το κράτος στην θέα μιας πιθανής όξυνσης της ταξικής διαμάχης , επιστρατεύεται όλους τους μηχανισμούς προπαγάνδας (ΜΜΕ, οργανικοί διανοούμενοι, φοιτητικές παρατάξεις) στοχεύοντας έτσι στη δημιουργία ενός κλίματος πόλωσης και εμφυλίου μεταξύ των καταπιεσμένων μαζών, καλλιεργώντας ταυτόχρονα ρατσιστικές αντιλήψεις. Έτσι αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τον πραγματικό της εχθρό, τον καπιταλισμό, στρέφοντας την ενάντια στους μετανάστες και σε όσους αγωνίζονται για τα αυτονόητα.
Υπάρχουν πολλές ιδέες για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Καμιά δεν είναι δική τους. Απαγορεύεται να έχουν δική τους ιδέα για τον εαυτό τους και τον κόσμο· ή απαγορεύεται να την λένε έξω απ’ την παρέα τους. Οι αγωνιστές μετανάστες όμως καταρρίπτουν καθημερινά την αντίληψη αυτή, καθώς είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι τη νίκη, πυροδοτώντας μαζικότερους κοινωνικούς αγώνες.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΕ ΑΘΗΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ