Παρέμβαση στην παράσταση του πρύτανη πελεγρίνη που πραγματοποιουταν εντός ασύλου στη σχολή καλών τεχνών. Η παράσταση διακόπηκε για κάποια ώρα, απλώθηκε πανώ στη σκηνή και μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:
ΟΤΑΝ Ο ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ ΕΚΔΙΩΚΕΙ 300 ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΛΑΙΕΙ Ο ΝΙΤΣΕ ;
Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπουμε τις καλλιτεχνικές ανησυχίες και τις φιλοσοφικές αναζητήσεις του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνων να διαδραματίζονται στη σχολή μας -με συμβολική τιμή εισιτηρίου 15 ε.
Ειδικά μετά τα πρόσφατα γεγονότα της νομικής, που ο Πελεγρίνης έχει γίνει φίρμα και η οικονομική επιτυχία της παράστασης είναι εξασφαλισμένη, το ενδιαφέρον είναι διττό.
Παρατηρούμε λοιπόν πως η αξιοζήλευτη ευαισθησία κάποιων ακαδημαϊκών/ανθρώπων του πνεύματος στις καλλιτεχνικές και φιλολογικές τους αναζητήσεις, έρχεται σε πλήρη αντιπαράθεση με την εμετική τους αναισθησία όταν πρόκειται για κοινωνικά ζητήματα.
Ο συγγραφέας της αποψινής παράστασης, ως γνήσιος υποτακτικός της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, όταν 300 μετανάστες απεργοί πείνας αποφασίζουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους και να κάνουν κατάληψη σε μία ανενεργή αίθουσα της Νομικής, θα τους εκδιώξει αβίαστα, αίροντας το άσυλο και απαγορεύοντας την κυκλοφορία σε σχεδόν όλο το στρατοκρατούμενο κέντρο (σας θυμίζει κάτι η εικόνα;).
Με περισσή ευαισθησία λοιπόν θα περπατάμε στα μονοπάτια του Κίρκεγκωρ, αλλα το μονοπάτι του θανάτου του κάθε μετανάστη που περνάει τον φράχτη του Έβρου, τον βυθό του Αιγαίου και το Ισραηλινής εμπνεύσεως τείχος δεν θα μας απασχολήσει καθόλου σε αυτές τις θεατρικές βραδιές!
Εύστοχη επιλογή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών να φιλοξενήσει αυτές τις παραστάσεις, παραχωρώντας έναν χώρο αφιλοκερδώς αυξάνοντας έτσι δραματικά τα έσοδα τους, αναδεικνύοντας τον Πελεγρίνη ως εγγυητή της «ομαλής» λειτουργίας του πανεπιστημίου.
Οι 300 μετανάστες απεργοί πείνας, που εκδιώχθηκαν με ακέραια ευθύνη του συγγραφέα-πρωταγωνιστή, έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν πολιτικό άσυλο καθώς και την πλήρη νομιμοποίησή τους.
Είναι οι καθαρίστριες στην Αθήνα, οι ναυτεργάτες στον Πειραιά, οι αγρότες στη Λάρισα και στη Μανωλάδα, οι νταντάδες και οι οικοδόμοι σε όλη την Ελλάδα.
Είναι αυτοί που μέχρι χθές ήταν κρυμμένοι στην αφάνεια και συντηρούσαν την ευημερία μας. Αυτό που ζητάνε είναι τα αυτονόητα εργασιακά τους δικαιώματα και την επίσημη πολιτογράφισή τους.
Όταν χρησιμοποίησαν το άσυλο για να πετύχουν τις διεκδικήσεις τους , το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη διασφάλιση των δημοκρατικών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εν γένει με τους κοινωνικούς αγώνες, αντιμετωπίστηκαν από τον Πελεγρίνη ως ταραξίες, εστίες μόλυνσης και κακοποιά στοιχεία που παρακωλύουν την ομαλότητα του Πανεπιστημίου.
Τα events σας λοιπόν κύριε πρύτανη, δεν χωράνε στο άσυλο.
Μπορείτε να πάτε στο Ιδρυμα Ωνάση, στον Ελληνικό Κόσμο -που είναι και δίπλα-, στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ η και σε κάποιο αμφιθέατρο της ΓΑΔΑ.
Εκεί θα νιώθετε σαν στο σπίτι σας.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 300 ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ
Αριστερή Καλλιτεχνική Ανεξάρτητη Συσπείρωση
Αυτοδιαχειριζόμενο Ξύλινο Στέκι
[kml_flashembed movie="http://www.youtube.com/v/IW6InDNu6kg" width="425" height="344" allowfullscreen="true" fvars="fs=1" /]