Κατηγορία: δελτία τύπου

24 Φεβορυαρίου, 31 ημέρα απεργίας πείνας

Την συνέντευξη τύπου άνοιξε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, οικονομολόγος από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος δήλωσε:

«Νομίζω ότι σε μια συγκυρία σαν τη σημερινή, οι διανοούμενοι έχουν υποχρέωση να δίνουν φωνή σε εκείνους που δεν έχουν φωνή. Με στεναχώρησε ότι στο πανεπιστήμιό μου δεν δώσαμε άσυλο στους μετανάστες, σε ανθρώπους που το μόνο που ήθελαν να ακουστεί η φωνή τους. Δεύτερον, οι διανοούμενοι έχουν την υποχρέωση να αναδείξουν την υποκρισία του κυρίαρχου λόγου, του λόγου αυτών που μας κυβερνούν, των ελίτ και των κυρίαρχων τάξεων. Η υποκρισία τους έγκειται στο ότι χρησιμοποιούν τους μετανάστες και τις μετανάστριες στα σπίτια τους, για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, στα αμπέλια και τα εργοστάσιά τους. Η υποκρισία τους, ντύνει την ιδιοτέλεια στο ρούχο της αρετής, ισχυριζόμενοι ότι ενεργούν για το «καλό του τόπου».

Τρίτον, οι διανοούμενοι έχουν υποχρέωση να είναι μαζί με τους αδικημένους. Δια ζώσης, όχι μόνο με άρθρα, αλλά με την παρουσία τους στις εκδηλώσεις, σε αυτόν εδώ το χώρο. Να αναδείξουν ότι η μάχη των μεταναστών είναι και δική μας, μια μάχη ανθρώπων που διέπονται από διαφορετικές αξίες, από τις αξίες της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας, της συντροφικότητας».

Ο Κώστας Δουζίνας, αντιπρύτανης και διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών του Μπίρμπεκ, στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, δήλωσε: «είναι μεγάλη τιμή που βρίσκομαι εδώ μπροστά στους 250 μετανάστες απεργούς πείνας, ανάξιος μπροστά τους». «Το να πας αντίθετα στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης, στο ένστικτο που λέει φάε, επιβίωσε και ζήσε μια καθημερινή ζωή, αποτελεί την καρδιά αυτού που λέγεται ελευθερία, ελεύθερος άνθρωπος. Το να κάνεις απεργία πείνας σημαίνει ότι μαρτυρείς. Μαρτυρείς με την έννοια της κατάθεσης. Μαρτυρείς ότι υπάρχει ένα υψηλότερο αγαθό από το ύψιστο αγαθό της ζωής. Μαρτυρείς και με την έννοια της θυσίας, του sufricium, του sacer facere, δηλαδή του να κάνουμε κάτι ιερό, να ιεροποιήσουμε. Στο ατομικό επίπεδο οι απεργοί πείνας μαρτυρούν, μεσολαβούν το καθημερινό, το επίγειο με το άπειρο, με το αγαθό της αξιοπρέπειας. Κατά τον Καντ, η αξιοπρέπεια βρίσκεται μόνο στον άνθρωπο, όλα τα άλλα έχουν τιμή.

Δεύτερον, είναι η έννοια της δικαιοσύνης. Της δικαιοσύνης που ο πολλές φορές ο νόμος δεν υπηρετεί, γίνεται νόμος-άνομος. Και ο άνομος νόμος εγκαλείται από τη δικαιοσύνη στο δικαστήριο της ιστορίας.

Τρίτον είναι άνθρωποι. Μας λένε οι καθηγητές και τα βιβλία, μας λένε οι συνήγοροι, ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα μας δίδονται, μας ανήκουν επειδή είμαστε άνθρωποι, όχι γιατί είμαστε πολίτες, όχι γιατί είμαστε άτομα, όχι γιατί είμαστε Έλληνες. Οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι εκφράζουν την αξιοπρέπεια, δεν έχουν πολιτικές και ατομικές ελευθερίες, δεν έχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Ο νόμος που τους τα αφαιρεί είναι άνομος νόμος».

Κλείνοντας ο Κώστας Δουζίνας απευθύνθηκε στον Γραμματέα Μετανάστευσης κ. Ανδρέα Τάκη, όποίος υπήρξε και στο παρελθόν μεταφραστής των έργων του. «Τότε συζητάγαμε για τα θέματα αυτά, για το Νόμο, τη Δικαιοσύνη, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Είναι υποχρέωσή σου Ανδρέα Τάκη, απέναντι στην ιστορία σου και την ποιότητά σου να δώσεις λύση, αλλιώς πρέπει να παραιτηθείς.

Υπάρχει μια γενική αρχή που όλοι πρέπει να ακολουθούν. Όποιος ζει σε έναν τόπο πρέπει να έχει τα δικαιώματα που έχουν όλοι οι άλλοι».

«Οι ελεύθεροι, μάρτυρες, άνθρωποι, δίνοντάς μας την ουσία της ελευθερίας, πηγαίνοντας ενάντια στη φύση, είναι οι μόνοι άνθρωποι, οι τελευταίοι άνθρωποι κατά τον Έγελο. Αυτή η εστία θα ήταν μεγάλη ευλογία αν πραγματικά μόλυνε την ελληνική κοινωνία, τους υπόλοιπους Έλληνες με την αξιοπρέπεια, τη θυσία, την ελευθερία». Συνεχίστε την ανάγνωση Σημεία απο συνέντευξη τύπου 24/2/2011